به همین ترتیب ، یک رژیم غذایی متعادل و غنی که بر مواد مغذی خاصی تمرکز دارد ، می تواند به کاهش برخی علائم و جلوگیری از پیشرفت بیماری کمک کند. این غذاها عبارتند از:
مصرف چای سبز، خوردن سبزیجات محلی، مصرف مواد غذایی ارگانیک و ورزش از جمله مواردی هستند که آسیب های ناشی از استرس را کم می کنند.
در نهایت، درک هر دو علائم حرکتی و غیرحرکتی پارکینسون می‌تواند باعث تشخیص زودهنگام و در نتیجه درمان زودهنگام شود که می‌تواند کیفیت زندگی را بهبود بخشد.
با این حال، حرکت ممکن است به واکر یا نوع دیگری از وسایل کمکی نیاز داشته باشد.
ایستادن ، اگر غیرممکن نباشد ، دشوار خواهد بود و به احتمال زیاد به صندلی چرخدار نیاز است.
پارکینسون از الگوی گسترده‌ای پیروی می‌کند. سرعت پیشرفت بیماری در افراد مختلف متفاوت است. علائم معمولا با گذشت زمان بدتر و علائم جدیدی در میانه‌ی راه ظاهر می‌شوند. پارکینسون همیشه روی طول عمر فرد بیمار تأثیر نمی‌گذارد؛ اما می‌تواند موجب تغییر درخورتوجهی در کیفیت زندگی شود.
استراحت کافی ، ورزش و رژیم متعادل مهم است. گفتاردرمانی ، کاردرمانی و فیزیوتراپی نیز می توانند به بهبود ارتباطات فرد و توانایی مراقبت از خود کمک کنند.
کار درمانی: در این روش ، متخصص می تواند قسمت ها و اندام هایی که اختلال در آن ها ، در زندگی روزمره شما اثر منفی گذاشته را شناسایی کرده و روی آن مسئله کار کنند به این ترتیب می توانید فعالیت های روزمره خود را به خوبی و بدون نیاز به دیگران انجام دهید.
داروهای آنتی‌کولینرژیک را اغلب افراد جوان‌تر مصرف می‌کنند؛ افرادی که شدیدترین علائم آن‌ها رعشه است.
درمان‌هایی که باعث ترمیم نورون‌های آسیب دیده می‌شوند.
ویتامین ب ۶ را می توانید در مواد غذایی همچون گوشت گوساله و جگر یافت کنید.
علائم غیر حرکتی علائم حرکتی مانند سفتی عضلات و لرزش بیشتر برای ارزیابی پیشرفت بیماری پارکینسون استفاده می شود. با این حال، علائم غیر حرکتی نیز رایج است.
بسیاری از مردم در این مرحله از پارکینسون نمی توانند به تنهایی زندگی کنند زیرا زمان حرکت و زمان واکنش کاهش می یابد.
پارکینسون نتیجه کاهش سطح بیماری پارکینسون تشخیص دوپامین در مغز است. ممکن است بتوانید سطح این هورمون را به طور طبیعی با غذا افزایش دهید.